ENTROPIUM (WYWINIĘCIE POWIEK DO WEWNĄTRZ)
Schorzenie polega na podwinięciu brzegów powiek do wewnątrz, powodujących drażnienie rogówki oka. Główną przyczyną jest nadmiar skóry na głowie zwierzęcia.
Shar-pei to rasa najbardziej narażona na tą przypadłość i tylko nieliczne egzemplarze obywają się bez zabiegu.
Równie często bywają schorzenia nabyte, na skutek przewlekłego stanu zapalnego spojówki oka. Proces ten prowadzi do wrzodu rogówki oka, a następnie do jej perforacji.
Jedynym i skutecznym sposobem leczenia jest zabieg operacyjny, polegający na usunięciu nadmiaru skóry z powiek. Po zabiegu zwierzę zaopatrujemy w specjalny kołnierz, aby nie drapało rany do czasu pełnego wygojenia.
SKÓRZAK – DERMOID
Jest to wrodzony defekt polegający na występowaniu wysepek tkanki skórnej (wraz z włosami, gruczołami łojowymi) na terenie gałki ocznej. Skórzaki najczęściej występują na spojówce zewnętrznego kąta oka utrudniając zamykanie szpary powiekowej. Wyrastające włosy drażnią rogówkę powodując ból i zmiany zapalne, zaburzone jest również widzenie.
Rasami predysponowanymi do tego schorzenia są : shih-tzu oraz yorkshire terrier.
Leczenie polega na precyzyjnym usunięciu skórzaka z powierzchni gałki ocznej. Zabieg wykonuje się w znieczuleniu ogólnym przy użyciu mikroskopu chirurgicznego.
WYPADNIĘCIE GRUCZOŁU TRZECIEJ POWIEKI TZW. „CHERRY EYE”
Trzecia powieka znajduje się po przyśrodkowej stronie gałki ocznej, ma ona za zadanie chronić oko przed urazami. Posiada ona swój własny gruczoł, którego funkcją jest wytwarzanie filmu łzowego nawilżającego rogówkę. Normalnie nie jest on widoczny, ponieważ znajduje się po wewnętrznej stronie trzeciej powieki. Jest on tam umocowany za pomocą malutkiego więzadełka.
W przypadku zapalenia i powiększenia się gruczołu „wypada” on na zewnętrzną stronę trzeciej powieki.
Przy naprawie tego schorzenia stosuje się rożne techniki chirurgiczne. Jedna z nich polega na odprowadzeniu gruczołu do właściwej pozycji i umocowaniu go odpowiednimi szwami.
Im szybciej od momentu wypadnięcia jest wykonany ten zabieg tym ryzyko nawrotu jest mniejsze. Obecnie coraz rzadziej usuwa się cały gruczoł, z uwagi na późniejsze niedostateczne nawilżenie rogówki.
